Dotychczas brzmienie art. 11 ust 3 uor wskazywało że księgi rachunkowe powinny być prowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza siedzibą jednostki albo oddziału (zakładu) m.in. w razie powierzenia ich prowadzenia podmiotowi wykonującemu działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wielokrotnie wskazywano iż przepis ten nie może być przestrzegany np. przez spółki córki zagranicznych koncernów. Podnoszono też iż dotychczasowe uregulowanie ograniczało swobodę po stronie usługobiorcy, uniemożliwiając polskiej jednostce powierzenie prowadzenia ksiąg podmiotowi działającemu za granicą.

Z nowego brzmienia przepisu art. 11 ust 3 wynika, że jednostka może powierzyć prowadzenie ksiąg rachunkowych również przedsiębiorcy prowadzącemu działalność w tym zakresie z innego państwa członkowskiego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, iż księgi rachunkowe mogą być prowadzone a także przechowywane poza Polską. Wprowadzono także zmiany do art. 73 ust 1 i 4, który te kwestie reguluje.

Ustawa weszła w życie w ciągu 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, czyli 10 kwietnia 2010 r.