Agencje zatrudnienia, część 1

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy agencje zatrudnienia zobowiązane są do przestrzegania następujących warunków:

1. agencja nie może posiadać zaległości z tytułu podatków. Składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych o ile była obowiązana do ich opłacania,
2. nie może być karana za przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w art. 121 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji w zatrudnieniu.
3. Nie może być podmiotem, w stosunku do którego została otwarta likwidację lub ogłoszono jego upadłość,
4. Agencja powinna posiadać lokal przeznaczony na biuro agencji zatrudnienia zapewniający poufność prowadzonych rozmów,
5. Powinna posiadać wyposażenie techniczne umożliwiające prowadzenie działalności agencji,
6. Przetwarzanie danych przez agencję odbywa się zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych,
7. Agencja nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznania religijne ani ze względu na przynależność związkową osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,
8. Agencja nie może pobierać opłat od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (wyjątek stanowi art. 85 ust. 2 pkt 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy),
9. Agencja ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy,
10. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach agencja zatrudnienia podaje nr wpisu do rejestru.
11. Agencja ma obowiązek informowania o zmianach danych o podmiocie oraz przedstawienia marszałkowi województwa informacji o działalności agencji w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku.

Agencja zgodnie z art. 85 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ma obowiązek zawierania z osobą kierowaną do pracy za granicę umowy, jednakże umowa ta nie jest umową o pracę zawierana z pracodawcą. Umowa kierująca do pracy musi przede wszystkim określać:

a) pracodawcę zagranicznego,
b) okres zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,
c) rodzaj oraz warunki pracy i wynagrodzenia       rodzaj oraz warunki pracy i wynagradzania, a także przysługujące osobie kierowanej do pracy świadczenia socjalne;
d) warunki ubezpieczenia społecznego oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków i chorób tropikalnych;
e) obowiązki i uprawnienia osoby kierowanej do pracy oraz agencji zatrudnienia;
f) zakres odpowiedzialności cywilnej stron w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy zawartej między agencją zatrudnienia a osobą kierowaną, w tym stronę pokrywającą koszty dojazdu i powrotu osoby skierowanej do pracy w przypadku niewywiązania się pracodawcy zagranicznego z warunków umowy oraz tryb dochodzenia związanych z tym roszczeń;
g) kwoty należne agencji zatrudnienia z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, poniesione na:

– dojazd i powrót osoby skierowanej,
– wydanie wizy,
– badania lekarskie,
– tłumaczenia dokumentów;

h) informację o trybie i warunkach dopuszczania cudzoziemców do rynku pracy w państwie wykonywania pracy;
i) inne zobowiązania stron.

[page_break]
Umowa ta powinna być zawarta w formie pisemnej.

Agencja zatrudnienia ma obowiązek zawierania z pracodawcą zagranicznym, do którego zamierza kierować osoby do pracy za granicą, pisemnej umowy określającej w szczególności:

1) liczbę miejsc pracy;
2) okres zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej;
3) rodzaj oraz warunki pracy, zasady wynagradzania, a także przysługujące osobom podejmującym pracę świadczenia socjalne;
4) zakres odpowiedzialności cywilnej stron w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy zawartej między pracownikiem a pracodawcą, w tym stronę pokrywającą koszty dojazdu i powrotu osoby skierowanej do pracy w razie niewywiązania się pracodawcy zagranicznego z warunków umowy, oraz tryb dochodzenia związanych z tym roszczeń.

Agencje pośrednictwa pracy mogą pobierać opłaty od osób z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, tj kosztów poniesionych na dojazd i powrót osoby kierowanej do pracy, wydawanie wizy, badania lekarskie i tłumaczenie dokumentów – pod warunkiem wyspecyfikowania tych opłat w umowie zawartej z osobą kierowaną do pracy za granicą.

Dozwolone jest pobieranie opłat z tytułu prowadzonej działalności w zakresie pośrednictwa pracy od pracodawców.

Agencje pośrednictwa pracy od osób skierowanych do pracy za granicę nie mogą pobierać przedpłat, kaucji oraz opłat z tytułu wyszukiwania i wskazania pracodawcy zagranicznego. Niedozwolone jest pobieranie opłat rekompensujących koszty: eksploatacyjne, wynagrodzenie pracowników, wynajmu lokalu, wyjazdów (delegacji) pracowników agencji, rekrutacji, usług pocztowo – telekomunikacyjnych, druków, reklamy, ogłoszeń prasowych itp.

Dodaj komentarz