W przypadku braku środków na podstawową działalność jednostki budżetowe często korzystają z różnych dodatkowych źródeł finansowania. Jednak wszystkie tego rodzaju umowy wliczane są jednak do wysokości długu publicznego, który w najbliższym czasie powinien być znacznie ograniczony. Rozwiązaniem nadmiernego zadłużenia może być przystąpienie jednostek budżetowych do przedsięwzięć w ramach partnerstwa publiczno prywatnego.
Rozwiązanie takie nie jest jednak idealne, gdyż tego rodzaju zobowiązania zaliczane są do długu publicznego. Jednak w związku z niższym zaangażowaniem znacząco ten dług zmniejszają. Znacznie korzystniejszym rozwiązaniem jest przekazanie części zasobów majątkowych jako wkład własny partnera publicznego. Rozwiązanie takie nie powiększa nominału długu publicznego natomiast jest przyczyną szeregu innych zagrożeń związanych z zabezpieczeniem interesu publicznego. Sprawowanie efektywnego nadzoru przez partnera publicznego wiąże się z przygotowaniem odpowiedniej umowy o partnerstwie publiczno prywatnym, a jednym z ważniejszych zapisów umowy powinny być zasady sprawowania kontroli nad przedsięwzięciem.
Identyfikacja przedsięwzięć publiczno – prywatnych w księgach jednostek sektora finansów publicznych uzależniona jest w dużym stopniu od zawartej umowy o partnerstwie. W przypadku umów przewidujących świadczenie przez partnera prywatnego wyłącznie pewnych usług na rzecz podmiotu publicznego, ich ewidencja nie różni się znacząco od ewidencji typowych umów związanych z codzienną działalnością.
Bardzo często jednostki sektora finansów publicznych wraz z partnerami prywatnymi tworzą tzw. spółki celowe, które mają za zadanie realizację zadań na rzecz podmiotu publicznego. Środki przekazane na rzecz tworzenia takiego podmiotu (zarówno środki pieniężne jak i aporty rzeczowe) powinny być ewidencjonowane na koncie 030 – „Długoterminowe aktywa finansowe” jako akcje lub udziały w jednostkach zależnych lub stowarzyszonych.
Podstawa prawna:
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
zobacz również:
