Nie jest to jednak jedyna możliwość ochrony tajemnicy pracodawcy po ustaniu stosunku pracy z pracownikiem.

Ochrona taka wynika również z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Zgodnie z tą ustawą tajemnica przedsiębiorstwa to poufna informacja posiadająca wartość gospodarczą, a w szczególności informacja techniczna, technologiczna lub organizacyjna. Przykładowo za takie informacje uważa się opatentowane lub nieopatentowane wynalazki, plany techniczne, listy klientów, know-how, wiedzę i metody natury administracyjnej, metody jakości kontroli, sposoby marketingu, organizacji pracy, treść zawartych umów, korespondencję handlową. Warunkiem uznania tych informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa jest podjęcie przez pracodawcę niezbędnych działań w celu zachowania ich poufności. Ujawnienie lub wykorzystanie takiej informacji przez byłego pracownika jest uważane za tzw. czyn nieuczciwej konkurencji. Pracodawca może na drodze cywilnej dochodzić odpowiednich roszczeń, takich jak: zaniechanie niedozwolonych działań, usunięcie skutków niedozwolonych działań, złożenie oświadczenia w odpowiedniej formie i treści, naprawienia szkody, wydania bezprawnie uzyskanych korzyści oraz zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.

Na podstawie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tajemnica przedsiębiorstwa podlega również ochronie karnej. Pracownikowi, który wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi ujawnił lub wykorzystał tajemnicę przedsiębiorstwa grozi do 2 lat pozbawienia wolności. Przestępstwo ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego (pracodawcy).

Obowiązek zachowania przez pracownika w tajemnicy informacji byłego pracodawcy został ograniczony w czasie do momentu ustania stanu tajemnicy, nie dłużej jednak niż 3 lata od dnia zakończenia stosunku pracy.

Podstawa prawna:
Art. 12, 18, 23 i 27 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji