„Kształtowanie przyszłości międzynarodowego systemu walutowego” – pod takim hasłem przebiegała międzynarodowa konferencja, która odbyła się w środę w warszawskim hotelu Sheraton. Na zaproszenie NBP wzięli w niej udział gubernatorzy i menedżerowie wielu banków centralnych, doskonali ekonomiści i przedstawiciele rynków finansowych. W otwarciu konferencji wziął udział pełniący obowiązki prezesa NBP, Piotr Wiesiołek. W szczególny sposób wyraził podziękowanie za przybycie profesorowi Robertowi A. Mundella, laureatowi Nagrody Nobla z ekonomii oraz Doroty Skrzypek, żony tragicznie zmarłego prezesa Sławomira Skrzypka, z którego inicjatywy zorganizowana została ta konferencja.

Piotr Wiesiołek powiedział, że ostatni światowy kryzys ewidentnie wykazał, jak gigantyczne znaczenie ma architektura światowego systemu monetarnego.

– Jako Europejczycy możemy się chełpić, iż wiele krajów zostało zmotywowanych projektem wspólnej waluty euro, jednak zmiany, jakie przebiegają w całym międzynarodowym systemie monetarnym generują także obawy – wyjaśniał Piotr Wiesiołek.

Przypomniał, że w przeciągu ostatnich trzydziestu lat, świat zdobył niemalże doskonałą mobilność kapitału. Przydało to rozlicznych korzyści i ułatwiło dojście do taniego pieniądza. Mimo to jednak, wiele państw niechętnie odchodzi z własnych preferencji monetarnych, chwytając się praktyk z czasów, gdy mobilność kapitału była limitowana. Z tego też względu – zdaniem Piotra Wiesiołka – konieczne jest nowe porozumienie z udziałem czołowych graczy na rynkach walutowych.

Do takiego porozumienia nawoływał prelegent Robert A. Mundell, profesor Columbia University w Nowym Jorku, uważany za autora teorii optymalnych areałów walutowych. Pierwsze prace z tego zakresu opublikował w 1961 roku, a w 1999 roku uzyskał za nie Nagrodę Nobla. W jego opinii Fed, bank centralny USA, dopuścił się w polityce antykryzysowej błędów, których jedną z konsekwencji jest nadmierna aprecjacja dolara i zbyt intensywne wahania jego kursu w odniesieniu do innych walut. Profesor Mundell apelował, by pierwszym posunięciem w stronę stabilizacji globalnego systemu było zawarcie układu pomiędzy Fed a Europejskim Bankiem Centralnym. Jego bazą byłoby ustalenie obopólnie korzystnego, względnie wąskiego przedziału kursu dolara do euro, którego obydwa banki gotowe byłyby bronić. Następnym krokiem powinno być zintensyfikowanie stabilności roli rozrachunkowej globalnej waluty używanej już pod auspicjami MFW, czyli SDR-ów, ale po jej zmodyfikowaniu w kierunku uwzględnienia aspiracji takich krajów jak Chiny.

Szczególnie rosnącej roli Chin, jak również pozostałych państw określanych mianem BRIC (Brazylia, Rosja, Indie, Chiny) poświęcony był pierwszy panel dyskusyjny spotkania, kierowany przez prof. Witolda Kozińskiego, wiceprezesa NBP. Panel drugi dotyczył perspektyw euro. W kolejnej części podnoszono kwestie nowych, regionalnych porozumień walutowych. Natomiast sesję końcowa poświęcono warunkom koordynacji globalnego systemu monetarnego.

 

NBP/red.