– dokonującym przemieszczenia towaru jest podatnik podatku od wartości dodanej, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony,
– przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny,
– prowadzący magazyn konsygnacyjny, przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złożył w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego,
– prowadzący magazyn konsygnacyjny prowadzi ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów.
W przypadku spełnienia opisywanych warunków nabywca towarów powinien rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju według reguł określonych w art. 20b VATU. Obowiązek podatkowy w przypadku nabycia towarów poprzez magazyn konsygnacyjny powstanie z chwilą pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury (art. 20b ust. 1 VATU). Tym samym okolicznością decydującą o powstaniu obowiązku podatkowego w przypadku nabycia towarów w ramach magazynu konsygnacyjnego jest moment ich pobrania, a nie przemieszczenia towaru do magazynu. Należy zwrócić uwagę, iż opisywany przepis prowadzi w praktyce do wydłużenia momentu powstania obowiązku do chwili faktycznego skorzystania z towaru przez nabywcę. Aczkolwiek pewne wątpliwości może budzić zapis art. 20b ust. 1 VATU, który stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje „nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury”. Zwrot „nie później” należałoby interpretować w ten sposób, iż określa on ostateczny moment, w którym powstaje obowiązek podatkowy w sytuacji, gdy nie doszło do pobrania towarów, a kontrahent wystawił fakturę z tytułu dokonanej dostawy do magazynu konsygnacyjnego. Powyższa regulacja może przysporzyć polskim nabywcom wiele problemów w przypadku, gdy dostawy będą wystawiali faktury w oderwaniu od momentu pobrania towaru z magazynu.
Należy jednak pamiętać, iż obowiązek podatkowy z tytułu WNT należy rozpoznać mimo braku pobrania towaru czy wystawienia faktury przez dostawę, jeżeli towary przechowywane w magazynie konsygnacyjnym nie zostaną pobrane w ciągu 24 miesięcy od ich wprowadzenia do magazynu. W opisywanej sytuacji uznaje się, iż do pobrania towarów z magazynu doszło następnego dnia po upływie tego okresu (art. 12a ust. 4 VATU).
W razie stwierdzenia braku przechowywanych w magazynie konsygnacyjnym towarów albo całkowitego ich zniszczenia uznaje się, iż pobranie towarów nastąpiło w dniu, w którym opuściły one magazyn albo zostały zniszczone, a jeżeli nie da się ustalić tego dnia – w dniu, w którym stwierdzono ich brak albo ich zniszczenie. Użycie lub wykorzystanie towarów przechowywanych w magazynie konsygnacyjnym przed ich pobraniem z magazynu powoduje, że dniem pobrania jest dzień użycia lub wykorzystania tych towarów (art. 12a ust. 5 i 6 VATU).
Natomiast w sytuacji, gdy dostawca towarów przestanie posiadać status podatnika od wartości dodanej w innym państwie członkowskim lub też dokonana rejestracji jako podatnika VAT na terytorium kraju, należy rozpoznać obowiązek podatkowy w odniesienie do towarów, które pozostają w magazynie konsygnacyjnym z chwilą zaistnienia tego zdarzenia (art. 20b ust. 2 VATU).
Warto również zauważyć, iż w myśl art. 20b ust. 3 VATU w przypadku, gdy w okresie 24 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do magazynu konsygnacyjnego nastąpi powrotne przemieszczenie przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz towarów, które zostały przez niego wprowadzone do magazynu konsygnacyjnego i nie zostały pobrane, nie powstaje obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów i w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w odniesieniu do tych towarów.