Z uzasadnienia wyroku oraz przebiegu postępowania sądowego w omawianej sprawie można wysnuć następujące wnioski:
- przychód akcjonariusza SKA (w postaci dywidendy) nie jest uznawany za przychód z kapitałów pieniężnych w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a co za tym idzie nie jest klasyfikowany jako dywidenda w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT (nie ma więc zastosowania zryczałtowany podatek 19%). SKA nie jest bowiem osobą prawną – takie stanowisko usiłował utrzymywać podatnik;
- przychód akcjonariusza SKA (w postaci dywidendy) nie jest również przychodem z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT – takie stanowisko usiłował utrzymywać Wojewódzki Sąd Administracyjny;
- przychód akcjonariusza SKA (w postaci dywidendy) należy zakwalifikować do źródeł przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, bowiem wykładnia językowa art. 5b ust. 2 ustawy o PIT jednoznacznie prowadzi do takiego wniosku – podobne stanowisko zajął Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
Mimo, iż NSA nie przychylił się do stanowiska podatnika, iż dywidenda wypłacana akcjonariuszowi SKA podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem 19%, to jednak przyjęte stanowisko przez NSA jest korzystne dla podatników. Może bowiem stanowić bodziec do częstszego wykorzystywania dla prowadzenia działalności gospodarczej takiej formy prawnej jak spółka komandytowo-akcyjna, chociażby w celu odroczenia momentu zapłaty podatku dochodowego PIT. Jest to dodatkowa zaleta takiej spółki, bowiem należy pamiętać, iż SKA jako spółka osobowa jest neutralna podatkowo, tj. nie stosuje się wobec niej ustawy o CIT, a więc nie dochodzi do podwójnego opodatkowania na poziomie dochodów spółki i dywidendy wypłacanej akcjonariuszom.