Analogiczną regulacje zawierają przepisy dotyczące zaskarżania nakazów zapłaty wydanych w postępowaniu upominawczym. Zgodnie z art. 504 § 2 kodeksu postępowania cywilnego nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie sprzeciwu, ma skutki prawomocnego wyroku. Zarzuty od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym oraz sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym, stanowią środki zaskarżenia, prowadzące do uchylenia nakazu zapłaty. Brak reakcji pozwanego na doręczony nakaz, powoduje jego uprawomocnienie i możliwość przymusowego wyegzekwowania przez powoda zasądzonego nakazem świadczenia w drodze egzekucji. W przypadku, gdy miejsce pobytu pozwanego nie jest znane lub gdy nie można mu doręczyć nakazu w kraju Sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty, co powoduje konieczność rozpoznawania sprawy w ramach zwykłego postępowania cywilnego. Powyższe rozwiązanie nie ma zastosowania w przypadku wydania nakazu zapłaty w postępowaniu gospodarczym, ponieważ Kodeks postępowania cywilnego wprost wyłącza zastosowanie przepisów o uchyleniu z urzędu niedoręczonego nakazu zapłaty w tym postępowaniu. Przepisy te korespondują z art. 139 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego zgodnie z którym pisma dla osób prawnych, organizacji, osób fizycznych podlegających wpisowi do rejestru albo ewidencji na podstawie odrębnych przepisów – w razie niemożności doręczenia w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających z uwagi na nieujawnienie w rejestrze albo w ewidencji zmiany adresu, a w przypadku osób fizycznych miejsca zamieszkania i adresu – pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowe miejsce zamieszkania i adres są sądowi znane.
W konsekwencji nakaz zapłaty mimo braku faktycznego doręczenia pozwanemu przedsiębiorcy może stanowić podstawę do wszczęcia egzekucji nawet bez jego wiedzy. Z wyżej opisanych względów należy zwracać szczególna uwagę na aktualizację danych ewidencyjnych i rejestrowych związanych prowadzeniem działalności gospodarczej.
