Poprawne zarządzanie każdą jednostką polega przede wszystkim na możliwości pełnej kontroli wszystkich procesów zachodzących w tej jednostce. Pełna kontrola zachodząca w jednostce jest przejawem wykonywania uprawnień wynikających ze stosunku właścicielskiego. Nadzór i kontrola właścicielska ma kluczowe znaczenie w przypadku jednostek sektora finansów publicznych, w których procesy te często realizowane są w sposób mniej sprawny niż w sektorze prywatnym. Poważnym ograniczeniem działalności jednostek publicznych jest brak szeroko rozumianej swobody działalności, gdyż jednostki te muszą wykonywać szereg obowiązków wynikających z różnych ustaw regulujących ich funkcjonowanie.
Właściwa kontrola jest przede wszystkim przejawem oszczędności, gdyż jest jednym z podstawowych czynników eliminacji marnotrawstwa. Jednak nie jest to jedyny aspekt stosowania złożonych procedur kontrolnych – należy pamiętać, że podstawowym aspektem wykonywania kontroli jest dbałość o właściwe wykonywanie procesów w ramach zadań statutowych. W przypadku przedsięwzięć w ramach partnerstwa publiczno – prywatnego postulat ten ma bardzo ważne znaczenie, gdyż ryzyko utraty kontroli nad statutowym procesem podmiotu publicznego wykonywanym przez podmiot prywatny jest często stosowanym argumentem. Powszechnym jest stwierdzenie, że niektóre procesy ze względu na zagrożenie utraty kontroli nie mogą być realizowane w formule PPP.
Zadania związane z bezpieczeństwem wewnętrznym oraz więziennictwem są często wymieniane jako sztandarowe przykłady, działań które nie mogą być realizowane w ramach partnerstwa publiczno –prywatnego. Należy jednak zastanowić się czy nie jest to wyłącznie stereotyp blokujący rozwój tak pożytecznego zjawiska. W krajach znacznie bardziej rozwiniętych stosuję się tę formułę w przypadku np. kontroli bezpieczeństwa bagażu na lotniskach lub niektórych zadań związanych z funkcjonowaniem zakładów penitencjarnych. Oszczędność w tym przypadku nie dotyczy jednak poziomu wynagrodzeń lecz ogółu obciążeń o charakterze przyszłych świadczeń emerytalnych, gdyż pracownicy partnera prywatnego nie są tymi przywilejami objęci. Jednak wprowadzenie tak daleko idącej współpracy międzysektorowej wymaga skonstruowania rozbudowanych procedur kontrolnych pozwalających pełne sterowanie procesem przez podmiot publiczny.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
zobacz również:
