W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadą ogólną zapisaną w art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części, ponadto w świetle art. 19 ust. 12 tej ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania części należności. Tym samym treść art. 19 ust. 12 ustawy o VAT wyraźnie stanowi dodatkowy warunek uzależniający zastosowanie art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, co oznacza, że jeśli warunek z art. 19 ust. 12 nie zostanie spełniony, wówczas treści art. 19 ust. 11 nie stosuje się do zaliczki otrzymanej na poczet eksportu.

W związku z powyższym z chwilą upływu 6 miesięcy od daty otrzymania zaliczki na poczet eksportu towaru, którego w tym terminie nie wyeksportowano, nie można uznać, że otrzymanie zaliczki spowodowało powstanie obowiązku podatkowego. Zatem zgodnie z             art. 19 ust. 11 i 12 ustawy o VAT należy wykazać zaliczkę „eksportową” w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, jako obrót objęty 0% stawką podatku od towarów i usług, a następnie po upływie 6 miesięcy, jeżeli nie dojdzie do eksportu towarów należy skorygować deklarację VAT za ten miesiąc, w którym zaliczkę opodatkowania. Przy czym przedmiotowa korekta powinna polegać na usunięciu z treści deklaracji VAT (poz. 31), kwoty wykazanego obrotu „eksportowego”, w części opiewającej na kwotę otrzymanej zaliczki, ponieważ niespełnienie warunku wywozu towaru, spowodowało, że nie powstał obowiązek podatkowy.