1. Określenie, kiedy zobowiązanie do wykonania świadczenia związanego z przekazaniem towarów i usług zostało wypełnione;
2. Przedstawienie efektów ryzyka kredytowego klienta, jako odrębnej pozycji obok przychodów;
3. Ograniczenie łącznej kwoty dotychczas ujętych przychodów tylko do kwoty, co, do której istnieje wystarczająca pewność, że jednostka jest do nich uprawniona;
4. Test obciążeń dla zobowiązania do wykonania świadczenia, które jednostka wykonuje w czasie i w momencie rozpoczęcia umowy oczekuje wykonać w okresie dłuższym niż jeden rok;
5. Zasady ujawnienia przychodów w śródrocznych sprawozdaniach finansowych;
6. Określenie terminu zaprzestania ujmowania przeniesionych aktywów niefinansowych, niebędących efektem działalności podstawowej jednostki.
Wg obecnego projektu standardu jednostka ujmować będzie przychody w celu odzwierciedlenia przekazania przyrzeczonych towarów i usług klientowi w wysokości odzwierciedlającej płatność należną jednostce – zgodnie z jej oczekiwaniami – w zamian za te towary i usługi. Rady zaproponowały pięć kluczowych etapów, które jednostka powinna zastosować, aby w sposób prawidłowy ująć przychody z umów zgodnie ze zmienionym
Etap 1 — identyfikacja umowy z klientem;
Etap 2 — identyfikacja odrębnych zobowiązań do wykonania świadczenia w umowie;
Etap 3 — określenie ceny transakcyjnej;
Etap 4 — przypisanie ceny transakcyjnej do poszczególnych zobowiązań do wykonania świadczenia zawartych w umowie;
Etap 5 — ujęcie przychodów w chwili spełnienia każdego zobowiązania do wykonania świadczenia przez jednostkę.
Etapy te są zgodne z etapami wskazanymi w pierwotnym projekcie standardu, jednak zaproponowano wiele zmian dotyczących ich zastosowania.
IASB nie podjęła decyzji w sprawie daty wejścia w życie nowego standardu do chwili ukończenia dyskusji na temat zmienionych propozycji. Jednak według wstępnych decyzji proponowany standard mógłby obowiązywać dla okresów sprawozdawczych rozpoczynających się 1 stycznia 2015 r. lub później.
