Dokumentowanie handlu złomem i niektórymi odpadami

Następnie, na skutek kolejnej nowelizacji przepisów, mechanizm odwrotnego obciążenia objął, od 1 lipca 2011 r., również inne towary niż złom, w szczególności niektóre odpady. Procedura odwrotnego obciążenia powinna być zatem stosowana, od 1 lipca 2011 r., w przypadku sprzedaży następujących towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług:

 

 Poz. Symbol PKWiU
  Nazwa towaru (grupy towarów)
 1  ex 24.10.14.0  Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu
 2  ex 24.45.30.0  Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych
 3  38.11.51.0  Odpady szklane
 4  38.11.54.0  Pozostałe odpady gumowe
 5  38.11.55.0  Odpady z tworzyw sztucznych
 6  38.11.58.0  Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal
 7  38.12.27  Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne
 8  ex 38.32.29.0  Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom”

 

Wprowadzenie mechanizmu odwrotnego obciążenia oznacza, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. Taka konstrukcja wiąże się z tym, że sprzedawca towaru lub usługi powinien wystawić fakturę w kwocie netto, tzn. bez stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a u.p.t.u, por. art. 17 ust. 2 u.p.t.u.). § 5 ust. 15 r.f. wskazuje natomiast, że faktura stwierdzająca dokonanie dostawy towarów, dla której podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem powinna zawierać:

1) adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2) wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3) oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Faktura taka powinna zostać wystawiona na zasadach ogólnych, tzn. nie później niż 7. dnia od wydania towaru, a jeżeli przed wydaniem towaru sprzedawca otrzymał część lub całość należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) – faktura powinna być wystawiona nie później niż 7. dnia od otrzymania zapłaty.

Nabywca ww. towaru lub usługi powinien wystawić fakturę wewnętrzną oraz wykazać w niej podatek należny z tytułu transakcji. Zgodnie z art. 29 ust. 18a u.p.t.u., w przypadku takich transakcji podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca lub usługobiorca jest obowiązany zapłacić (podatek powinien zostać doliczony do tej kwoty, a nie z niej „wytrącony”). Dla nabywcy podatek należny wykazany na fakturze wewnętrznej może stanowić jednocześnie podatek naliczony w takim zakresie, w jakim zakupiony towar lub usługa zostaną wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b u.p.t.u.).
W przypadku omawianych transakcji rozliczanych zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, sprzedawca powinien wykazać dostawę towaru w deklaracji VAT-7 w kwocie netto w pozycji 41, natomiast nabywca powinien wykazać transakcję zarówno w pozycji 41 (kwota netto), jak i w pozycji 42 (kwota podatku należnego). Podatek naliczony nabywca wykazuje w deklaracji VAT-7 według zasad ogólnych.

 

 

 

Dodaj komentarz