Obowiązek składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A wynika z art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych [updop], który wskazuje, że „podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego (…) informacje (…) w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych”.
Definicję zakładu/oddziału zawiera art. 10 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego [ustawa o dochodach jst] zgodnie z którym „zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika”.
Ustawa o dochodach jst wskazuje (art. 10 ust 4), że podatnicy pdop są obowiązani do sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach). Informacjami tymi są formularze CIT-ST oraz CIT-STA (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych [Rozporządzenie]).
§4 i 5 Rozporządzenia wskazuje, jakie elementy zawiera informacja podatnika, a mianowicie m.in.
i) „wykaz zakładów, ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze te zakłady są położone;
ii) liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach”.
Zgodnie z § 5 rozporządzenia, „liczbę osób zatrudnionych w zakładzie ustala się, biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy wynikające z umowy o pracę, zgodnie z zasadami metodycznymi statystyki określonymi w odrębnych przepisach”.
Z powyższych przepisów wynika, że to „miejsce wykonywania pracy” uzgodnione pomiędzy pracownikiem i pracodawcą, wskazane w umowie o pracę determinuje obowiązek (lub jego brak) składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A. Stanowisko takie jest również prezentowane przez organy podatkowe w oficjalnych interpretacjach prawa podatkowego (np. interpretacja Pomorskiego Urzędu Skarbowego z 15 czerwca 2005 r., interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2009 r., interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 maja 2009 r.). Nie ma przy tym znaczenia, czy tak ustalone miejsce wykonywania pracy ma jakąkolwiek samodzielność (tj. czy jest to odrębny oddział, zakład, czy też np. miejsce zamieszkania pracownika). Konkluzja ta naszym zdaniem dotyczy zarówno formularza CIT-ST, jak i formularza CIT-ST/A.
Stanowisko takie zajął również Minister Finansów w piśmie z 14 kwietnia 1997 r. (ST4-440/63/97) – pismo zostało wydane na gruncie starych przepisów, zachowuje jednak nadal swa aktualność: „W związku z rozliczeniami podatku dochodowego od osób prawnych, podatnik zobowiązany jest do wypełnienia oprócz deklaracji CIT-2 i CIT-2A, także deklaracji CIT-ST (informacje o wysokości należnych gminom udziałów w podatku dochodowym od osób prawnych) oraz CIT-STA/A (informacja o wyodrębnionych organizacyjnie zakładach – oddziałach), przy czym wyodrębnionym organizacyjnie zakładem jest dla rozliczenia tego podatku miejsce świadczenia pracy wyszczególnione przez pracodawcę w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem”.
„Miejsce wykonywania pracy” jest obligatoryjnym elementem każdej umowy o pracę (art. 29 Kodeksu pracy).
Przepisy podatkowe nie odnoszą się do sytuacji, gdy miejsce wykonywania pracy zostało określone jako obszar całego województwa (lub w inny podobny sposób). Specyfika pracy przedstawicieli handlowych powoduje jednocześnie, że nie jest możliwe wskazanie, gdzie najczęściej wykonują oni swoje obowiązki pracownicze. W takiej sytuacji, miejscem wykonywania pracy danego pracownika, jest siedziba pracodawcy.
Organy podatkowe stoją na stanowisku, że w takiej sytuacji, dla celów informacji CIT-ST/ST/A należy wziąć pod uwagę miejsce, gdzie praca jest najczęściej wykonywana. Dopiero, gdy konkretne wskazanie miejsca pracy nie jest możliwe, zdaniem organów podatkowych pracownicy winni być zaliczeni do gminy, na terenie której mieści się siedziba pracodawcy (co oznacza brak obowiązku składania informacji CIT-ST/CIT-ST/A) Stanowisko takie jest prezentowane w wielu oficjalnych interpretacjach organów podatkowych (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2009 r.; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 maja 2009 r. i inne).
Podsumowując, w przypadku przedstawicieli handlowych, w sytuacji gdy w umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy wskazany został obszar całego województwa, Spółka może przyjąć, że miejscem wykonywania pracy przez tych pracowników jest jej siedziba, co oznacza, że nie będzie zobowiązana składać informacji CIT-ST oraz CIT/ST/A.
Należy zwrócić jednak uwagę, że część organów podatkowych prezentuje stanowisko, że niemożność ustalenia dokładnego miejsca wykonywania pracy nie zwalnia z obowiązku składania informacji CIT-ST /CIT-ST/A. W interpretacji z 19 listopada 2009 r. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że „Brak wskazania w umowie pracę dokładnego adresu miejsca wykonywania pracy przez handlowca w tej sytuacji jest okolicznością bez znaczenia dla określenia adresu takiego zakładu(oddziału), gdyż Spółka z pewnością dysponuje danymi, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę” (w sprawie analizowanej przez organ jako miejsce pracy wskazano obszar województwa zaznaczając jednocześnie, że miejsce zamieszkania handlowca położone jest na obszarze innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla siedziby spółki). Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 30 maja 2008 r. (organ wskazał na obowiązek składania informacji CIT-ST w odniesieniu do każdego z przedstawicieli handlowych, nie wskazując jednak jak takie miejsce ustalić).
Mając na uwadze powyższe rozbieżności, w niektórych sytuacjach wskazane może być uzyskanie oficjalnej interpretacji prawa podatkowego potwierdzającej prawidłowość przyjętego rozwiązania.
