Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub ich częściach Opłatą nie są objęte podmioty które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach – w tym przypadku ustawa co prawda wspomina o zwolnieniu jednakże charakter tego zwolnienia świadczy raczej o wyłączeniu z opodatkowania czynności objętych innymi daninami.
Podstawa wymiarowa w opłacie targowej nie jest jasno określona w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Może nią być rozmiar prowadzonej działalności handlowej, wielkość obiektu służącego do sprzedaży, powierzchnia sprzedaży, liczba punktów sprzedaży, ładowność pojazdu, typ pojazdu itp. W praktyce konkretyzacja podstawy następuje w uchwałach rad gminnych.
Obowiązek podatkowy z tytułu opłaty targowej powstaje z chwilą przystąpienia do wykonywania sprzedaży na targowisku.
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przyznaje radom gmin kompetencje do uchwalenia wysokości stawek opłat obowiązujących na ich terenie. Ustawa nie określa zasad różnicowania stawek przez rady, które tym samym nabywają znaczną swobodę w kształtowaniu stawek opłat targowych na swoim terenie. Stawki różnicowane są w oparciu o kryteria np. położenia punktu sprzedaży, wielkości targowiska, wielkości miejscowości, powierzchni sprzedaży, rodzaju pojazdu, charakteru sprzedaży, przedmiotu sprzedaży itd. Maksymalna stawka opłaty targowej w 2011 r. nie może przekroczyć kwoty 699,27 zł.
