Prezydent Miasta, kwestionując rozliczenia podatkowe Spółki w zakresie podatku od nieruchomości za 2009 rok,  wydał decyzję, w której określił Spółce zobowiązanie podatkowe w innej wysokości. Prezydent uznał, że Spółka błędnie nie opodatkowała części z posiadanych nieruchomości jako nieruchomości związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, jedynie z uwagi na fakt ich niewykorzystywania przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Prezydenta, będące w użytkowaniu wieczystym grunty oraz stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności budynki i budowle znajdujące się na tej nieruchomości są opodatkowane podatkiem od nieruchomości bez względu na to czy Spółka wykorzystuje je w prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem Prezydenta wnosząc od wydanej decyzji odwołanie. Odwołując się Spółka wskazała, że jedynie część z posiadanych przez nią gruntów jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie powierzchni gruntów innym przedsiębiorcom. Ponieważ w pozostałej części grunty, budynki i budowle nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, Spółka uważa, że nieruchomości te nie powinny podlegać opodatkowaniu wg najwyższych stawek podatku od nieruchomości właściwych dla gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Organu I instancji, nie zgadzając się z argumentami Spółki. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Spółka w skardze podtrzymała swoją argumentację, iż tylko część z posiadanych przez nią gruntów, budynków i budowli powinno podlegać opodatkowaniu wg stawek właściwych dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Rozstrzygnięcie WSA

WSA oddalił skargę Spółki w pełni zgadzając się ze stanowiskiem organów podatkowych w tej sprawie. Sąd uznał, że wszystkie grunty, budynki i budowle posiadane przez Spółkę podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości przy zastosowaniu stawek właściwych dla gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Argumentując swoje rozstrzygnięcie Sąd powołał się na art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych [uplok], zgodnie z którym przez grunty, budynki budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uważa się obiekty będące w posiadaniu przedsiębiorcy, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Z przepisu tego, zdaniem WSA, wynika jednoznacznie, że dla opodatkowania gruntów, budynków i budowli wg stawek najwyższych właściwych dla przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wystarczy jedynie sam fakt ich posiadania przez przedsiębiorcę. Nie jest zatem istotne to czy przedmiot opodatkowania jest w danym momencie wykorzystywany lub nie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Komentarz

Rozstrzygnięcie WSA zasługuje na aprobatę i w pełni wpisuje się w dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych jak również jest zgodne z przepisami uplok.

Sąd słusznie wskazał, że w przypadku nieruchomości posiadanych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, o kwalifikacji tych nieruchomości jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie decyduje fakt wykorzystywania ich do prowadzonej działalności gospodarczej lecz jedynie fakt posiadania tych obiektów przez przedsiębiorcę. Oznacza to tym samym, że wszystkie grunty, budynki budowle, które są posiadane przez przedsiębiorcę są co do zasady opodatkowane wg najwyższych możliwych stawek podatku.

Wyjątkiem od tej głównej zasady jest sytuacja, gdy przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej ze względów technicznych. Zasada ta nie dotyczy również budynków mieszkalnych. W przypadku tych nieruchomości sam fakt ich posiadania nie decyduje o opodatkowaniu ich wg stawek maksymalnych.

Wyjątek dotyczy także gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako użytki rolne, leśne, zadrzewione i zakrzewione. W tym przypadku o ich opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości wg stawek właściwych dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje to czy grunty te są zajęte są na prowadzenie działalności gospodarczej. A zatem jedynie w przypadku tych gruntów o ich opodatkowaniu decyduje fakt ich wykorzystywania w działalności gospodarczej.