Procedura przeprowadzenia takiego postępowania została określona w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze Znajomość tejże procedury jest niezbędna dla prawidłowego ujęcia operacji z nią związanych w księgach rachunkowych jednostki objętej układem.
Jednostka, z chwilą postawienia w stan likwidacji, ma obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający dzień postawienia w stan likwidacji oraz ich otwarcia na dzień rozpoczęcia likwidacji. Obowiązek ten wynika z art. 12 ustawy o rachunkowości. Jednak w sytuacji, gdy ogłoszona została upadłości z możliwością zawarcia układu, jednostka może nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych. Postępowanie takie jest zgodne z art. 12 ust. 3 ustawy o rachunkowości. Rozpoczęcie postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu nie stanowi bowiem przeszkody do stwierdzenia, że działalność jednostki będzie kontynuowana (art. 29 ust. 3 ustawy o rachunkowości). Można więc przyjąć, iż w przypadku ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, wycena aktywów i pasywów jednostki powinna zostać dokonana zgodnie z art. 28 ustawy o rachunkowości.
Na dzień rozpoczęcia postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu przedsiębiorstwa mogą, ale zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy o rachunkowości nie mają takiego obowiązku, połączyć w jeden kapitał (fundusz) podstawowy składniki kapitału (funduszu) własnego, zmniejszając go odpowiednio o udziały własne (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych) i należne wkłady na poczet kapitału, o ile nie wezwano zainteresowanych do ich wniesienia oraz o akcje własne (spółki akcyjne).
Gospodarcze skutki postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, co do zasady mieszczą się w ogólnym ryzku prowadzenia działalności gospodarczej oraz pośrednio dotyczą działalności operacyjnej. Należy je zatem odnosić odpowiednio w pozostałe przychody i koszty operacyjne, o ile nie stanowią przychodów bądź kosztów finansowych. Wyjątkiem od tej reguły są umorzone w wyniku postępowania układowego zobowiązania dłużnika objęte układem. Zgodnie z art. 36 ust. 2d ustawy o rachunkowości, zobowiązania bezwarunkowo umorzone w wyniku postępowania układowego odnoszone są na kapitały (fundusze) własne.
Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż do momentu uprawomocnienia się postanowienia o wykonaniu układu, nie jest spełniony warunek bezwarunkowego umorzenia zobowiązań. Zobowiązania jednostki przeznaczone do umorzenia w wyniku układu nie mogą zatem zostać odniesione na kapitał (fundusz) własny przed datą uprawomocnienia się postanowienia sądu o wykonaniu układu.
Podstawa prawna:
1) ustawa z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.);
2) ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2009 r. nr 175, poz. 1361 z późn. zm.).