Nowe brzmienie art. 38 precyzuje sposób zwracania się wykonawców z zapytaniami oraz sposób udzielania takich wyjaśnień. Zgodnie z nowymi zapisami zamawiający ma obowiązek udzielić wyjaśnień w odpowiedzi na zadane przez wykonawcę pytanie jeżeli wniosek o wyjaśnienie treści SIWZ wpłynął do zamawiającego najpóźniej do końca dnia, w którym upływa połowa terminu do składania ofert. Zamawiający jest obowiązany udzielić wyjaśnień niezwłocznie jednak nie później niż na 6 dni przed upływem terminu do składania ofert (w przypadku zamówień przekraczających progi unijne), 4 dni (w przypadku zamówień przekraczających progi unijne udzielanych w formie przetargu ograniczonego oraz negocjacji z ogłoszeniem, w razie pilnej potrzeby zawarcia umowy) oraz w terminie 2 dni jeśli chodzi o zamówienia podprogowe. Taki zapis nie stanowi oczywiście przeszkody do składania przez wykonawców zapytań po upływie terminu określonego w art. 38 ustawy, jednakże będą oni musieli liczyć się brakiem obowiązku udzielenia im odpowiedzi. Należy podkreślić, że wprowadzone zmiany są w pełni zgodne z dyrektywą 2004/18/WE w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, która w tej kwestii zawiera dość ogólne uregulowania określając jedynie termin, w którym zamawiający ma udzielić wyjaśnień.
Kolejnym skutkiem nowelizacji z 5 listopada 2009r. są zmiany w zakresie zamieszczania ogłoszeń. Uchylony został zapis nakładający obowiązek zamieszczania ogłoszenia o zamówieniu w czasopiśmie o zasięgu ogólnopolskim, w przypadku zamówień których wartość był równa lub przekraczała wyrażoną w złotych równowartość 20 mln euro dla robót budowlanych czy też 10 mln euro dla dostaw lub usług. Powyższą nowelizację należy uznać za zdecydowanie słuszną, gdyż obowiązek zamieszczenia ogłoszenia w rzeczywistości nie poszerzał kręgu wykonawców poinformowanych o ogłoszeniu a jedynie generował dodatkowe koszty. Bezspornym faktem jest, że głównym źródłem dla powzięcia wiadomości o zamówieniu jest Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej lub Biuletyn Zamówień Publicznych, zatem zamieszczanie ogłoszenia w czasopiśmie można uznać za nie wnoszące niczego do sprawy. Równocześnie ustawodawca pozostawił możliwość poinformowania o zamówieniu również w inny sposób, tzn. zamawiający oprócz zamieszczenia ogłoszenia na swojej stronie internetowej, w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie oraz w zależności od wartości w Biuletynie Zamówień Publiczny lub Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jest uprawniony do zamieszczenia ogłoszenia w inny sposób według swojego wyboru.
Zmiany ustawy dotknęły także terminu zwrotu wadium. W porównaniu do uregulowań sprzed nowelizacji skrócony został termin przetrzymywania przez zamawiającego wadium. W obecnym brzmieniu ustawodawca zobowiązał zamawiających do zwrotu wadium niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty lub unieważnieniu postępowania; oczywiście nie dotyczy to wykonawcy którego oferta została uznana za najkorzystniejszą. Temu ostatniemu zamawiający zwraca wadium niezwłocznie po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego po ustanowieniu zabezpieczenia jeżeli było ono wymagane. Jeśli chodzi o wykonawcę, który wycofał swoją ofertę przed upływem terminu do składania ofert to zamawiający zwraca wadium niezwłocznie na jego wniosek. Znowelizowany zapis zdecydowanie poprawia więc sytuację finansową wykonawców ponieważ umożliwia im szybsze odzyskanie „zamrożonych” środków finansowych, zwrot dokumentów gwarancji lub poręczenia, a tym samym umożliwia im ubieganie się np. o inne zamówienie publiczne.
Najistotniejsza zmiana dotknęła jednak ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Podwyższono bowiem wpis od skargi do sądu okręgowego na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej (KIO) – zamiast stałej opłaty sądowej w wysokości 3.000 zł, skarżący będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty, której wysokość stanowi pięciokrotność wpisu wniesionego od odwołania w sprawie, której dotyczy skarga, a jeżeli skarga dotyczy czynności podjętych po otwarciu ofert – wpis wynosi 5 % wartości przedmiotu zamówienia, nie więcej jednak niż 5 mln zł. Zatem wysokość wpisu ulega drastycznej podwyżce – biorąc pod uwagę fakt, iż wysokość wpisu od odwołania wnoszonego do KIO wynosi od 7,5 tys. zł do 20 tys. zł, to opłata stała wnoszona od skargi na orzeczenie KIO dotyczące np. ogłoszenia lub postanowień SIWZ wyniesie odpowiednio od 37,5 tys. zł do 100.000 zł.