Zgodnie z par. 23 lit a) MSR 21 pozycje pieniężne w walucie obcej przelicza się przy zastosowaniu kursu zamknięcia. To w tym wypadku do przeliczania należności i zobowiązań (są one zaliczane do pozycji pieniężnych) jak również walut zgromadzonych na rachunkach i w kasie stosuje się najczęściej, jako uproszczenie kurs średni NBP ogłoszony w dniu bilansowym.

Przykład
Spółka ABC sprzedała 15 grudnia towary odbiorcy z Niemiec za 20.000 Euro. Kurs przyjęty do przeliczenia wartości należności to kurs 4, 25zł/euro. Na dzień bilansowy kurs zamknięcia ( np. średni kurs NBP) to 4, 28zł/ euro

Na dzień bilansowy jednostka ujmie różnice kursowe wg wyliczenia: 20.000 X (4,28-4,25)
Różnice te ujęte powinny zostać, jako przychody okresu.

Przykład 2
Spółka posiada następujące pozycje pieniężne wg przeliczenia zgodnie z kursami z dnia powstania tych pozycji. Obok dokonano wyliczenia różnic kursowych, które zostaną odniesione na wynik okresu

		Różnice kursowe
Należności	1 500 000,00	25 600,00
Zobowiązania wobec dostawców	125 000,00	2 630,00
Zobowiązania z tytułu zakupu środków trwałych	852 300,00	6 352,00
Kredyt krótkoterminowy	152 200,00	– 9 698,00
Kredyt długoterminowy	365 290,00	– 5 632,00
	Razem	19 252,00

Warto zaznaczyć, że MSR 21 nie narzuca, iż mają być to przychody finansowe. W polityce rachunkowości powinno znaleźć się rozstrzygnięcie, do jakiej grupy przychodów /kosztów są zaliczane różnice kursowe. W praktyce będą to rzeczywiście najczęściej przychody lub koszty finansowe.

W świetle par. 23 lit b) pozycje niepieniężne wyceniane powinny być według historycznej ceny nabycia lub kosztu wytworzenia wyrażonego w walucie obcej przelicza się przy zastosowaniu kursu wymiany z dnia transakcji. Oznacza to, iż nie dokonujemy w praktyce ponownego przeliczenia wartości środków trwałych wycenianych wg modelu kosztowego, w ten sam sposób wycenianych wartości niematerialnych, zapasów, części instrumentów finansowych, kapitałów (z wyjątkiem kapitału z przeliczenia jednostek zagranicznych).