Wyceniając rozchód waluty po kursie historycznym, zgodnie z art. 34 ust. 4 ustawy o rachunkowości, jednostka może wybrać jedną spośród wymienionych w pkt 1-3 metod, a mianowicie:

• metodę FIFO- pierwsze przyszło- pierwsze wyszło, czyli rozchód waluty wycenia się kolejno po kursach, po których jednostka najwcześniej nabyła,
• metodę LIFO- ostatnie przyszło – pierwsze wyszło, polegającą na wycenie rozchodu waluty kolejno po kursach, po których jednostka najpóźniej nabyła
• metodę kursów przeciętnych, czyli ustalonych w wysokości średniej ważonej kursów walut kolejnych wpływów na rachunek walutowy.

W przypadku gdy jednostka do wyceny rozchodu walut zastosuje kurs średni Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego dzień ich wpływu, powstaną zarówno różnice kursowe od własnych środków pieniężnych, jak i różnice kursowe na rozrachunkach. Natomiast jeżeli rozchód zostanie wyceniony według kursu, po jaki waluta wpłynęła na rachunek walutowy, czyli po kursie historycznym, różnice kursowe powstaną tylko i wyłącznie na rozrachunkach.
Wybrany sposób wyceny rozchodu walut jednostka powinna określić w dokumentacji opisującej przyjęta politykę rachunkowości

Zasady wyceny dla celów podatkowych

Od 1 stycznia 2012 roku wprowadzono zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w kwestii dotyczącej zasad wyceny wpływu i rozchodu waluty dla celów podatkowych, ujednolicając te zasady z przepisami ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami (art. 15a ust.4 updop oraz art. 24c ust. 4 updof) przy obliczaniu różnic kursowych, o której mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.