We wniosku o wydanie interpretacji podatnik wskazał, że w składanych miesięcznych deklaracjach VAT-7 wykazuje regularnie nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy. W związku z powyższymi deklaracjami zamierza składać wnioski o zaliczenie kwoty zwrotu podatku od towarów i usług na poczet różnych zobowiązań podatkowych/należności publicznoprawnych. W tym stanie rzeczy zadano pytanie, czy w przypadku, gdy podatnik nie posiada zaległości podatkowych, możliwe jest zaliczenie kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska. W ocenie podatnika odpowiedź na to pytanie jest twierdząca.
Minister Finansów uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Stwierdził, że w zakresie VAT właściwym organem podatkowym jest właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego, w zakresie podatku od nieruchomości jest nim wójt (burmistrz, prezydent miasta), a w zakresie opłat za korzystanie środowiska marszałek województwa. Zdaniem Ministra Finansów skoro naczelnik urzędu skarbowego nie jest właściwy w sprawach należności z tytułu podatku od nieruchomości i opłat za korzystanie ze środowiska, to nie może dokonywać zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na te zobowiązania publicznoprawne. Czynność taka naruszałaby bowiem zasadę działania organów władzy publicznej na podstawie i w granicach prawa.
WSA w Bydgoszczy podzielił argumentację zaprezentowaną przez organ. Innego zdania był jednak NSA, który wyjaśnił, że w sytuacji, gdy podatnik wystąpi z wnioskiem o zaliczenie zwrotu VAT na poczet innych zobowiązań podatkowych, zaliczenie takie powinno zostać dokonane przez właściwy dla podatnika VAT organ podatkowy. Zdaniem Sądu świetle przepisów Ordynacji podatkowej istnieje możliwość zaliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na poczet zobowiązań podatkowych, dla których właściwy jest inny organ podatkowy, aniżeli organ właściwy dla rozliczeń podatku od towarów i usług. W takim przypadku podatnik winien złożyć wraz z deklaracją VAT-7 wykazującą podatek VAT do zwrotu, stosowny wniosek, opisujący charakter zobowiązania podatkowego oraz organ podatkowy właściwy dla tego zobowiązania. W ocenie Sądu w przypadku, gdy z prośbą o zaliczenie zwraca się podatnik i przedstawia dane dotyczące wysokości zobowiązania i dane organu podatkowego, w którym ono widnieje, występują przesłanki do zaliczenia tej nadpłaty (zwrotu podatku) na poczet przedmiotowych zobowiązań. Jeżeli fakt istnienia zaległości zostanie potwierdzony, to należy uznać, że brak jest przeszkód prawnych do zaliczenia zwrotu VAT na poczet wskazanych zaległości. Wbrew twierdzeniom Ministra Finansów, na przeszkodzie w dokonaniu zaliczenia nadpłaty lub zwrotu podatku VAT na poczet innych zaległości podatkowych nie stoi art. 76a § l Ordynacji podatkowej, gdy nadpłata i zaległość będą występować w różnych organach.
Teza
Na podstawie uzasadnienia omawianego orzeczenia można sformułować następującą tezę:
„W przypadku, gdy podatnik występuje z wnioskiem o zaliczenie zwrotu VAT na poczet innego zobowiązania podatkowego i przedstawia dane dotyczące wysokości tego zobowiązania i dane organu podatkowego, w którym ono widnieje (nawet innego niż organ właściwy w sprawach VAT), należy przyjąć, że występują przesłanki do zaliczenia tej nadpłaty (zwrotu podatku) na poczet przedmiotowych zobowiązań.”
Komentarz
W art. 76 Ordynacji podatkowej przewidziano zasadę, zgodnie z którą nadpłaty podatku podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych podatnika, a na wniosek podatnika mogą także zostać zaliczone na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Zasady zaliczania nadpłat na poczet innych zobowiązań podatkowych stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku (art. 76b Ordynacji podatkowej), a więc także do zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.
Stanowisko wyrażone przez NSA w omawianym wyroku jest korzystne dla podatników gdyż stwarza dodatkowe możliwości wykorzystania przysługującego im zwrotu VAT. Zamiast rozliczać taki zwrot w przyszłych deklaracjach podatkowych, bądź też czekać na zwrot kwot na rachunek bankowy (co nierzadko wiąże się z opóźnieniami ze strony organów podatkowych), podatnicy mogą zawnioskować o jego zaliczenie na poczet innych zobowiązań podatkowych lub publicznoprawnych. Takie rozwiązanie może niewątpliwie ułatwić rozliczenia z organami państwowymi i z tego względu prezentowany wyrok należy ocenić pozytywnie. Co istotne, zgodnie ze poglądem Sądu, skorzystanie z powyższej możliwości jest niezależne od tego, czy zobowiązanie, na poczet którego zaliczany jest zwrot VAT jest rozliczane przez ten sam organ podatkowy (właściwy dla VAT) czy też nie.