W obrocie krajowym otrzymana faktura jest podstawowym źródłem podatku naliczonego. Orzecznictwo ETS (z dnia 14 lipca 1988 r. w sprawie 123/87 Léa Jorion z domu Jeunehomme oraz Société anonyme d’étude et de gestion immobiliere 'EGI’ vs Państwo Belgijskie) wskazuje również na wymóg posiadania faktury dla możliwości odliczenia podatku VAT. Inne orzeczenie, na przykład C-895/95 (John Reisdorf vs Finanzamt Köln-West) stwierdziło dodatkowo, że regulacje dyrektyw wiążące prawo do odliczenia podatku naliczonego z posiadaniem oryginału faktury dotyczą skorzystania z tego prawa i nie odnoszą się do udowodnienia istnienia tego prawa po skorzystaniu z niego przez podatnika. A zatem otrzymanie faktury przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa podatnika do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, począwszy od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez podatnika. Podkreślić bowiem należy, że decydujące znaczenie – dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji – ma data otrzymania faktury. Z tego względu pojęcie „otrzymania faktury” jest jednym z bardziej istotnych pojęć w systemie podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o VAT niestety nie definiują pojęcia „otrzymania”. W tym temacie nie dostarczają również wskazówek interpretacyjnych przepisy prawa wspólnotowego. Wydawać by się mogło, że nie ma prostszego i bardziej jednoznacznego określenia niż „otrzymanie faktury”. Słownikowe określenie, pochodzące z języka polskiego „otrzymanie” oznacza dostanie czegoś, bycie odbiorcą czegoś. Na podstawie definicji słownikowej nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków, że otrzymanie ma miejsce dopiero wówczas, gdy podatnik faktycznie wchodzi w fizyczne posiadanie czegoś, co otrzymuje (w tym przypadku faktury). Takie stwierdzenie zawarto w wyroku NSA dnia 22 września 2000 r., I SA/Lu 483/99, niepubl: „Gramatyczna wykładnia art. 19 ust. 3 ustawy z 1993 r. o VAT [obecnie jest to przepis art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy VAT – przyp. aut.] nie budzi wątpliwości. Słowo otrzymanie jest jednoznaczne i wskazuje na to, że prawo do obniżenia winno być łączone z fizycznym posiadaniem oryginału faktury”. Pytanie dodatkowe może dotyczyć otrzymania w inne formie niż papierowo na przykład w formie e-mail, faxem lub w formie skanu. Sprawę tę określają wyroki i nie dopuszczają takiej formy. Przykładem tu może być wyrok NSA z Łodzi z dnia 18.05.1999 r. I SA/Łd 844/97 publ. w LEX o nr 59610]: „Niedopuszczalne jest obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, na podstawie faxu faktury lub telefonicznej informacji o jej wystawieniu.” [, ale o potwierdzeniu otrzymania piszą również pisma urzędnicze, na przykład: PP-443/149/2004 pismo US 2004.07.30 [publ. w www.mofnet.gov.pl]: „Potwierdzenie odbioru faktury korygującej Przepisy nie określają formy w jakiej powinno nastąpić potwierdzenie odbioru faktury. Najlepszym sposobem potwierdzenia jest uzyskanie adnotacji na kopii korekty. Dopuszczalne jest również potwierdzenie w formie: zwrotnego potwierdzenia odbioru wysłanej poczty w formie listu poleconego przesyłki zawierającej fakturę korygującą,pisemnego odrębnego potwierdzenia faktu otrzymania faktury korygującej lub faxu podpisanej faktury korygującej”. Oraz US-26/PP/443/104/04 pismo US 2004.10.20 [publ. w www.mofnet.gov.pl] : „Przepisy nie określają formy, w jakiej powinno nastąpić potwierdzenie odbioru faktury korygującej. Najlepszym sposobem potwierdzenia jest uzyskanie adnotacji na kopii korekty. Dopuszczalne jest także zwrotne potwierdzenie odbioru listu poleconego lub przesyłki zawierającej fakturę korygującą, pisemne odrębne potwierdzenie otrzymania faktury korygującej, fax podpisanej faktury korygującej. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej w formie specyfikacji przelewów jest niedopuszczalne”.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)
2. Orzecznictwo ETS (z dnia 14 lipca 1988 r. w sprawie 123/87 Léa Jorion z domu Jeunehomme oraz Société anonyme d’étude et de gestion immobiliere 'EGI’ vs Państwo Belgijskie)
3. Orzecznictwo ETS C-895/95 (John Reisdorf vs Finanzamt Köln-West)
4. NSA dnia 22 września 2000 r., I SA/Lu 483/99, niepubl
5. NSA z Łodzi z dnia 18.05.1999 r. I SA/Łd 844/97 publ. w LEX o nr 59610]
1. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)
2. Orzecznictwo ETS (z dnia 14 lipca 1988 r. w sprawie 123/87 Léa Jorion z domu Jeunehomme oraz Société anonyme d’étude et de gestion immobiliere 'EGI’ vs Państwo Belgijskie)
3. Orzecznictwo ETS C-895/95 (John Reisdorf vs Finanzamt Köln-West)
4. NSA dnia 22 września 2000 r., I SA/Lu 483/99, niepubl
5. NSA z Łodzi z dnia 18.05.1999 r. I SA/Łd 844/97 publ. w LEX o nr 59610]