W komentowanej sprawie, powstał spór pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym dotyczący opodatkowania bądź zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług dystrybucji filmów świadczonych przez podatnika oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z wykonywaniem usług w zakresie dystrybucji filmów.

W zakresie pierwszego spornego zagadnienia, podatnik stał na stanowisku, że takie usługi podlegały opodatkowaniu 22% podatkiem VAT zgodnie z prawem wspólnotowym, zaś organy podatkowe zakwalifikowały wspomniane usługi, jako usługi zwolnione na podstawie krajowych przepisów o VAT.

W ocenie Sądu, w zakresie w jakim ustawodawstwo krajowe wprowadza zwolnienie z VAT konkretnej transakcji, które nie jest przewidziane przez prawo wspólnotowe, stanowi to naruszenie Dyrektywy VAT. Sąd uznał także, iż wprowadzenie niezgodnego z prawem wspólnotowym zwolnienia z VAT nie może pozbawić podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Takie rozstrzygnięcie Sądu daje podatnikowi prawo do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego i choć komentowany wyrok odnosi się do usług dystrybucji filmów, warto podkreślić, że płynące z niego wnioski można odnieść również do innych rodzajów usług, które niesłusznie zostały uznane za zwolnione z podatku VAT przez organy podatkowe (np. usługi szkoleniowe).