Formy przetargów na sprzedaż nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność jednostek samorządu terytorialnego wskazane w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

1) przetargu ustnego nieograniczonego;
2) przetargu ustnego ograniczonego;
3) przetargu pisemnego nieograniczonego;
4) przetargu pisemnego ograniczonego.

Przetarg ustny ma na celu uzyskanie najwyższej ceny. Przetarg pisemny ma na celu wybór najkorzystniejszej oferty. Przetarg ograniczony organizuje się, jeżeli warunki przetargowe mogą być spełnione tylko przez ograniczoną liczbę osób.

Wybór jednej z wyżej wymienionych form przeprowadzenia przetargu, jak stwierdzono w art. 40 ust. 4 u.g.n., do organu organizującego przetarg. Nie jest on jednak całkiem dowolny. Wynika to z regulacji zawartych w art. 40 ust. 2 i 2a u.g.n. Jeśli bowiem przetarg ma na celu jedynie uzyskanie najwyższej ceny, to zgodnie z ust. 2 należy zorganizować przetarg ustny (licytację). Przetarg pisemny należy organizować, gdy ma zostać wybrana najkorzystniejsza oferta (oprócz uzyskania dobrej ceny chodzi w nim także o spełnienie innych warunków lub uzyskanie innych korzyści). Taki przetarg pisemny powinien być co do zasady organizowany w przypadku oddawania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, kiedy chodzi również o ustalenie rodzaju i terminu zabudowy nieruchomości. Nie jest jednak wykluczone zorganizowanie takiego przetargu także w przypadku sprzedaży nieruchomości, gdy na kupującego mają być nałożone dodatkowe obowiązki lub ograniczenia albo gdy składający ofertę konkurują także w zakresie terminu wniesienia i sposobu zabezpieczenia zapłaty.

Jak to zostało wyżej wskazane, zarówno przetarg ustny, jak i przetarg pisemny może być nieograniczony lub ograniczony, przy czym w świetle dyspozycji art. 40 ust. 2a u.g.n. przetarg ograniczony organizuje się, jeżeli warunki przetargowe mogą być spełnione tylko przez ograniczoną liczbę osób.
Z kolei w oparciu o art. 41 u.g.n. organizator przetargu jest obowiązany zawiadomić osobę ustaloną jako nabywca nieruchomości o miejscu i terminie zawarcia umowy sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości, najpóźniej w ciągu 21 dni od dnia rozstrzygnięcia przetargu. Wyznaczony termin nie może być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.
Jeżeli osoba ustalona jako nabywca nieruchomości nie przystąpi bez usprawiedliwienia do zawarcia umowy w miejscu i w terminie podanych w zawiadomieniu, o którym mowa powyżej, organizator przetargu może odstąpić od zawarcia umowy, a wpłacone wadium nie podlega zwrotowi. w zawiadomieniu zamieszcza się informację o tym uprawnieniu.
Realizacja tego uprawnienia przez organizatora przetargu umożliwia nabywcy wyłonionemu w przetargu wystąpienie z roszczeniem o nakazanie organizatorowi złożenia oświadczenia woli potrzebnego do zawarcia umowy w procesie rozstrzygającym to żądanie zostanie ustalone, czy wystąpiły przesłanki odstąpienia przez organizatora przetargu od zawarcia umowy, czy też nie wystąpiły.
Niezależnie od tego obu stronom przysługuje roszczenie o zawarcie umowy (por. uchwała SN z dnia 2 sierpnia 1994 r., III CZP 96/94, OSNC 1995, nr 1, poz. 11). w świetle tej uchwały uprawnienie do żądania złożenia oświadczenia woli służy zarówno zbywcy, jak i nabywcy, przy czym organizator przetargu ma do wyboru albo żądanie zawarcia umowy, albo zatrzymanie wpłaconego wadium.
Należy podkreślić, iż art. 41 ust. 2 u.g.n. wskazuje tylko jedną przesłankę zatrzymania wadium, tj. nieusprawiedliwione niestawiennictwo w celu zawarcia umowy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *