W sytuacji gdy walne zgromadzenie podejmuje uchwałę o wypłacie dywidendy za ostatni rok obrotowy akcjonariuszom wypłacony zostanie zysk w stosunku do ich udziałów. W § 2 art.348 KSH określono osoby uprawnione do udziału w zyskach: Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Tym samym prawo do dywidendy mają ci akcjonariusze, którzy są wspólnikami w dniu powzięcia uchwały. Są to osoby będące akcjonariuszami z akcji imiennych figurujący w księdze akcyjnej, ale także akcjonariusze, którzy tam nie figurują w związku z sytuacją, gdy zawiadomiona spółka nie wpisała danej osoby do księgi akcyjnej. W przypadku akcji na okaziciela wspólnikiem czyli uprawnionym do dywidendy jest każdorazowy posiadacz akcji. Jeżeli natomiast, doszło do zbycia akcji po uchwale o podziale zysku to uprawnionym do dywidendy jest zbywca, chyba że w umowie sprzedaży akcji przyjęto inne uregulowanie. Na mocy obowiązujących przepisów udziały w zysku przypadają zbywcy, który był akcjonariuszem w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.
Należy w tym miejscu zauważyć, iż zawarte w § 2 stwierdzenie, że uprawnieni do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku, jest nieco mylące i nie jest ono należycie doprecyzowane w regulacji kodeksowej. Prawo do dywidendy jest bowiem związane z akcją. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że z chwilą podjęcia uchwały o podziale zysku następuje przekształcenie związanego z akcją prawa do dywidendy w roszczenie o wypłatę określonej kwoty, czego następstwem jest zwiększenie wartości akcji. Komentowany przepis reguluje między innymi dwie podstawowe kwestie związane z dywidendą – limitowanie dywidendy, które odbywa się w stosunku do wielkości zysku za ostatni rok obrotowy oraz ustalenie listy osób uprawnionych do dywidendy. Z przepisu tego wynika, iż wspólnicy nie są całkowicie swobodni w ustalaniu poziomu dywidendy, która ma być miedzy nich podzielona. Powyższe limitowanie nie dotyczy jednak rozporządzania zyskiem na inne cele niż podział między wspólników. Nie ma więc ograniczeń co do przeznaczenia zysku na fundusze rezerwowe, zapasowe itp.
Abstrahując od uregulowań zawartych w omawianym przepisie, należy zauważyć, iż jeżeli w statucie znajduje się odpowiednie upoważnieni, to walne zgromadzenie może autonomicznie określić dzień, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy. Jest to tzw. dzień dywidendy (inny dzień niż dzień podjęcia uchwały o podziale zysku na zwyczajnym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy) i nie może być on wyznaczony później niż w terminie 2 miesięcy od dnia powzięcia uchwały o podziale zysku. Oznacza to tym samym, iż jeżeli walne zgromadzenie spółki akcyjnej podjęło uchwałę o podziale zysku i nie ustaliło dnia dywidendy to dywidenda przypada osobie, która była akcjonariuszem w chwili powzięcia takiej uchwały.
