- wycofanie wsparcia finansowego wierzycieli,
- ujemne przepływy środków pieniężnych wykazywane w sprawozdaniach finansowych za poprzednie okresy,
- niemożność terminowego regulowania zobowiązań,
- niemożność dotrzymania warunków umowy kredytowej,
- zamiary kierownictwa dotyczące likwidacji jednostki lub zaniechania działalności,
- odejście kluczowego personelu kierowniczego i brak następców,
- utrata kluczowych odbiorców,
- toczące się przeciwko jednostce postępowanie sądowe lub administracyjne, które w przypadku rozstrzygnięcia niekorzystnego dla jednostki wiązałoby się z powstaniem roszczeń, które prawdopodobnie nie mogłyby być przez nie zaspokojone.
Biegły rewident może przyjąć założenie o kontynuacji działalności w przypadku gdy zachodzi istotna niepewność po ustaleniu czy sprawozdanie finansowe:
- właściwie opisuje zdarzenia lub uwarunkowania, które budzą poważne wątpliwości co do zdolności jednostki do kontynuacji działalności oraz plany kierownictwa dotyczące tych zdarzeń lub uwarunkowań,
- zawiera jednoznaczne ujawnienie, że zachodzi istotna niepewność spowodowana zdarzeniami lub uwarunkowaniami, które budzą poważne wątpliwości co do zdolności jednostki do kontynuacji działalności i z tego względu jednostka może nie móc spieniężać aktywów i spłacać zobowiązań w toku zwykłej działalności.
W przypadku gdy sprawozdanie finansowe zawiera odpowiednie ujawnienia biegły rewident wydaje opinię bez zastrzeżeń i uzupełnia ją o objaśnieniem, iż występuje istotna niepewność co do kontynuacji działalności. W przypadku gdy sprawozdanie finansowe nie zawiera odpowiednich ujawnień, biegły rewident wyraża opinię z zastrzeżeniem lub opinię negatywną. Opinię negatywną biegły rewident wydaje również w sytuacji, gdy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuacji działalności, natomiast według osądu biegłego rewidenta założenie kontynuacji działalności jest niezasadne.