Tym samym Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie ma podstawy prawnej do odmowy świadczeń na rzecz wspólnika spółki z o.o., który jest jednocześnie jej pracownikiem
Omawiany wyrok dotyczył przypadku dwóch wspólników spółki z o.o., którzy równocześnie pełnili w niej funkcje członków zarządu, jak również wykonywali pracę na podstawie umowy o pracę jako dyrektorzy dwóch działów (marketingu i produkcji). Dodać należy, iż stosunek pracy między spółką a jej współwłaścicielami został nawiązany zgodnie z przepisami prawa handlowego, czyli poprzez pełnomocnika powołanego do reprezentowania spółki. W ten sposób spółka funkcjonowała przez kilka lat, opłacając składki na ZUS swoich pracowników-współwłaścicieli.
Następnie jeden ze wspólników uległ wypadkowi w drodze do pracy, w związku z czym w myśl ogólnych zasad dotyczących pracowników przysługiwało mu świadczenie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednakże ZUS zakwestionował prawo prezesa do świadczenia z tego tytułu w ten sposób, że odmówił uznania jego zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Jako podstawę swojego twierdzenia ZUS wskazał art. 22 kodeksu pracy, zgodnie z którym: „Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.” ZUS jednocześnie podkreślił, iż jednym z elementów stosunku pracy jest podporządkowanie. Natomiast zdaniem przedstawicieli ZUS w omawianym przypadku nie istniało jakiekolwiek podporządkowanie, gdyż wspólnicy jako dyrektorzy podlegali sobie samym jako członkom zarządu spółki.
W toku postępowania sądowego stwierdzono, zarówno w pierwszej, jak i drugiej instancji, iż właściciele spółki w rzeczywistości wykonywali umówioną pracę na rzecz spółki. Tym samym zatrudnienie na podstawie umowy o pracę nie miało na celu jedynie uzyskania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Sądy przyznały poszkodowanemu prawo do świadczenia z FUS, jednakże Zakład Ubezpieczeń Społecznych złożył skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.
Rozpatrując niniejszą sprawę SN odrzucił skargę ZUS, gdyż uznał, iż przepisy prawa pracy i kodeksu spółek handlowych nie stoją na przeszkodzie temu, aby ta sama osoba była wspólnikiem spółki, pełniła funkcję członka jej zarządu i była zatrudniona przez tę spółkę jako pracownik. Równocześnie sąd zaznaczył, że rozstrzygnięcie byłoby inne gdyby w spółce był jeden wspólnik zamiast dwóch.
